تنها به تماشاي چه اي ؟

بالا، گل يك روزه نور

پائين، تاريكي باد .

بيهوده مپاي، شب از شاخه نخواهد ريخت،

 و دريچه خدا روشن نيست .

از برگ سپهر، شبنم ستارگان خواهد پريد .

تو خواهي ماند، و هراس بزرگ. ستون نگاه،

و پيچك غم .بيهوده مپاي .

برخيز، كه وهم گلي، زمين را شب كرد .

راهي شو، كه گردش ماهي، شيار اندوهي در پي خود نهاد .

زنجره را بشنو : چه جهان غمناك است، و خدايي نيست ،

و خدايي هست،

و خدابي گاه است،

ببوي و برو، و چهره زيبايي در

 خواب دگر ببيــن
 

نوشته شده در 22 / 7 / 1390برچسب:,ساعت 8:53 توسط افسانه| |